Heb jij een object dat je vanwege de emotionele (en misschien ook wel praktische) waarde niet weg kunt gooien? Van wie is het object geweest en hoe is het bij jou terecht gekomen? Waarom heb je het bewaard? Waar staat/ligt/hangt het nu? En welke herinnering aan de overleden dierbare roept het op?
Laat hieronder jouw verhaal achter en voeg een foto toe van het object op de plek waar het op dit moment staat.
‘Wat achterblijft’ bevindt zich momenteel in de ontwikkelingsfase en komt tot stand met steun van het Next Talent Program, een initiatief van Playgrounds, de Makersregeling Breda en Stichting Stimuleringsfonds Rouw. In dit stadium verzamel ik verhalen (en foto’s) van objecten die nabestaanden bewaren van hun overleden dierbare. Deze verhalen worden niet gepubliceerd zonder toestemming en zijn in eerste instantie bedoeld als onderzoeksmateriaal.
Nieuwsgierig hoe ‘Wat achterblijft’ eruit gaat zien? Klik hier
‘Wat achterblijft’ wordt een fysieke verhalenkamer waar bezoekers de wereld achter deze nalatenschapsobjecten gaan ontdekken middels interactieve audioverhalen. Eh… hoe, wat, waar? Meer info volgt in de toekomst!
Het idee voor ‘Wat achterblijft’ ontstond met de documentaire die ik, Loes Janssen, maakte in 2020 in samenwerking met Van Osch Films. Vlak na het overlijden van hun moeder staan drie zussen voor de taak om hun ouderlijk huis leeg te halen. Door het opruimen worden ze opnieuw geconfronteerd met de dood van hun moeder en het onvermijdelijke afscheid van spullen die de herinnering aan hun verleden in leven houden. Tijdens en na het maken van de documentaire viel het me op dat bijna iedereen wel iets bewaard van een overleden dierbare. De theepot, het scheerspiegeltje, de fotocamera, het kopje, de schommelstoel. Het zijn geen objecten meer, maar letterlijk en figuurlijk restanten van de overleden persoon. Ze vinden hun plekje in het huis en het leven van de nabestaande. Als stilzwijgende getuigen van het feit dat er ooit een ander leven aan dat object verbonden was.
Ook al zijn ze onzichtbaar, onhoorbaar, ontastbaar… de mensen die er niet meer zijn, maken óók een deel uit van ons leven. De verhalenkamer ‘Wat achterblijft’ wordt een vervolg op de documentaire waarin ik de betekenis die objecten kunnen hebben in een rouwproces invoelbaar wil maken.
Dit project is nog in ontwikkeling. Ben je nieuwsgierig naar het vervolg en wil je een berichtje ontvangen wanneer het project te zien/horen/beleven is? Dat kan hier.
Deze film kwam tot stand in het kader van Teledoc Campus met steun van NPO, NPO-fonds, AVROTROS, CoBO, Nederlands Filmfonds en Van Osch Films © 2020
Ben je nieuwsgierig naar de ontwikkeling van Wat achterblijft?
Laat hieronder je mailadres achter en ontvang +/- elke 2 maanden een update.